Αποκαλυπτικές ήταν οι απαντήσεις του 59χρονου σταθμάρχοι στην ανακρίτρια για τον τρόπο λειτουργίας του σταθμαρχείου Λάρισας. Εμφανίζεται να χρησιμοποιεί τη δικαιολογία πως είχε μείνει μόνος σε μια δύσκολη βάρδια και να στέκεται στην απουσία των συναδέλφων του που έπρεπε να ήταν μαζί του. Την ίδια στιγμή, ο συνάδελφος του ο οποίος έπρεπε να είναι μαζί του στη βάρδια μέχρι τις 23:00 έφυγε νωρίτερα γιατί... ο γιος του ήθελε σουβλάκια!
«Δεν θυμάμαι» (για το κλειδί), φταίει ο φόρτος εργασίας, φταίνε και οι άλλοι σταθμάρχες-βαρδιούχοι, φταίει και ο μηχανοδηγός.
Αναγνωρίζοντας από τη μία τα λάθη του που οδήγησαν στο πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, ο 59χρονος σταθμάρχης στη Λάρισα περιέγραψε στην επτά και πλέον ωρών απολογία του στην ανακρίτρια, τι έγινε τη μοιραία νύχτα, επιχειρώντας να επιμερίσει ευθύνες και σε άλλα πρόσωπα.
Όπως προκύπτει από το πλήρες κείμενο της απολογίας του, απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις της ανακρίτριας, συμπεριλαμβανομένης αυτής για το πώς βρέθηκε στη συγκεκριμένη θέση στα 59 του χρόνια. «Ο ΟΣΕ ενέκρινε την αίτησή μου και πέρασα από προσωπική συνέντευξη. Η συνέντευξή μου έλαβε χώρα με τηλεδιάσκεψη ενώπιον τριμελούς επιτροπής που είχε ορίσει η διοίκηση του ΟΣΕ, περίπου τον Μάιο του 2022 και λογικά έχει καταγραφεί ώστε να γίνει απομαγνητοφώνηση αυτής. Δεν θυμάμαι τα ονόματα των μελών της επιτροπής, σίγουρα όμως θα βρίσκονται στα αρχεία της διοίκησης και λογικά θα είναι αναρτημένα στη Διαύγεια», ανέφερε μεταξύ άλλων στην απάντηση για την πρόσληψη-μετάταξή του.
Όσο για το πώς έμαθε για τη φονική σύγκρουση της αμαξοστοιχίας Ιnter City 62 με το εμπορευματικό τρένο και πότε συνειδητοποίησε το μοιραίο λάθος του, είπε: «Με πήρε τηλέφωνο η αστυνομία και με ρώτησε αν έχουμε κάποιο ατύχημα ή εκτροχιάση. Οταν έκλεισα το τηλέφωνο με την αστυνομία με πήρε τηλέφωνο η Πυροσβεστική και με ενημέρωσε ότι έγινε σύγκρουση τρένων στον Ευαγγελισμό»
Σχετικά με το κλειδί που ξέχασε να γυρίσει, επικαλέστηκε «κενό μνήμης», ισχυριζόμενος ότι δεν μπορεί να θυμηθεί ακριβώς τι συνέβη. «Δεν ξέρω αν κάθονταν και οι άλλοι σταθμάρχες έως τις 23:00 ίσως να μη γινόταν ό,τι έγινε.
Εάν ο μηχανοδηγός μού έλεγε ότι μπήκε στη γραμμή από την άνοδο στην κάθοδο πάλι δεν θα γινόταν τίποτα»
«Θεωρώ σίγουρο πως γύρισα το κλειδί γιατί είναι μια μηχανική κίνηση που γίνεται αυτόματα. Εχω όμως κενό μνήμης για το κλειδί. Λόγω του φόρτου εργασίας μου, δυστυχώς δεν θυμάμαι να ξανακοίταξα αργότερα το συγκεκριμένο σημείο του πίνακα», φέρεται να λέει και προσθέτει: «Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πώς έγινε το συμβάν, δεν θυμάμαι τι έγινε. Εγώ είχα δει στον πίνακα ότι όταν γύρισα τα κλειδιά, που μπήκε το 2597, οι λυχνίες ήταν λευκές σταθερά. Αυτό που μπορώ να εικάσω είναι ότι το κλειδί κούμπωσε στιγμιαία και στη συνέχεια ξεκούμπωσε και γύρισε στην παρακαμπτήριο, δίχως όμως να αλλάξουν οι λυχνίες στον πίνακα. Κάποια στιγμή τον Νοέμβριο ή τον Δεκέμβριο είχα ακούσει ότι το κλειδί 101Β δεν γυρνούσε ηλεκτρικά και ο κλειδούχος πήγαινε και το γυρνούσε χειροκίνητα. Το κούμπωνε και μόλις γυρνούσε την πλάτη του γυρνούσε από μόνο του. Η λυχνία στον πίνακα ελέγχου αναβόσβηνε συνέχεια. Δεν αντιλήφθηκα βλάβη στον πίνακα ελέγχου. Εάν έγινε κάτι τέτοιο, ήμουν απασχολημένος και δεν το πρόσεξα».
Σε άλλο σημείο της απολογίας του, εμφανίζεται να δικαιολογείται που είχε μείνει μόνος στη δύσκολη (με πολλές διελεύσεις) βάρδια της Λάρισας και να στέκεται στην απουσία των συναδέλφων του: «Οπως έχει ήδη αναφέρει ο επιθεωρητής είχε διορίσει για την συγκεκριμένη μέρα δύο σταθμάρχες με βάρδια μέχρι 11 βραδινή. Ο ανακριτής εάν ζητήσει αντίγραφο του φύλλου βάρδιας θα διαπιστώσει τον αριθμό των σταθμαρχών και το ωράριο που υπήρχε, το οποίο ήταν εννιάωρο. »Οι δύο σταθμάρχες που ήταν στην προηγούμενη βάρδια γύρω στις 22:15 αποχώρησαν. Και έμεινα από τότε μόνος μου μέχρι και τις 11.04 που αναχώρησε το τρένο.»
Από τις 11 παρά τέταρτο το δίκτυο φόρτωνε με κίνηση και ήμουν μόνος μου για να ελέγχω ολόκληρο το κεντρικό κομμάτι του σιδηροδρόμου». «Δεν ξέρω αν κάθονταν και οι άλλοι σταθμάρχες έως τις 23:00 ίσως να μη γινόταν ότι έγινε, εάν αποδειχθεί η δική μου αμέλεια», υποθέτει και ακολούθως επιρρίπτει ευθύνες και στον μηχανοδηγό: «Εάν ο μηχανοδηγός μού έλεγε ότι μπήκε στη γραμμή από την άνοδο στην κάθοδο πάλι δεν θα γινόταν τίποτα αυτό το επιβεβαιώνει και ο προϊστάμενος μου ο κύριος Νικολάου. Εάν μου ζητούσε υπόδειγμα 1001 θα σταματούσε η πορεία του τρένου και θα έστελνα τον κλειδούχο να δει τι έχει γίνει από τη στιγμή που εγώ είχα ενδείξεις ότι τα κλειδιά ήταν στην ευθεία. Ο μηχανοδηγός σίγουρα είχε αντιληφθεί ότι κινείται στη γραμμή καθόδου. Επρεπε να με φωνάξει και να με ρωτήσει γιατί κινείται εκεί κι αν θα συνεχιστεί η οχι. Από τη στιγμή που δεν του ανέφερα ότι κινείται μέσω διαγωνίου στην κάθοδο, έπρεπε να σταματήσει και να φωνάξει γιατί το κλειδί είναι ανάποδα».
Όσο για τον συνάδελφο του, τον έμπειρο σταθμάρχη ο οποίος δεν ήταν συμβασιούχος και ο οποίος έπρεπε να είναι εκεί μέχρι τις 23:00 αλλά έφυγε στις 22:15 περίπου, στην κατάθεση του σήμερα παραδέχθηκε πως έφυγε επειδή ο γιος του ζήτησε να του πάει σουβλάκια (!!) αλλά και πως ακόμα και αν έμενε έφταιγε το τραίνο γιατί μπήκε στο σταθμό στις 23:05, όπως είπε σήμερα στην κατάθεση του.
Τα λόγια είναι περιττά μετά από όλα αυτά!
