Ένας χρόνος πέρασε από το θάνατο του κορυφαίου Έλληνα δημιουργού, Μίκη Θεοδωράκη. Στη μνήμη του διοργανώνεται, στις 24 Σεπτεμβρίου, στη Νέα Υόρκη, συναυλία με κορυφαίους Έλληνες καλλιτέχνες. Το HDN συνομίλησε με τον παρουσιαστή της μεγάλης βραδιάς, Χάρη Ρώμα. Απολαύστε την αποκλειστική συνέντευξη.
Μίκης Θεοδωράκης. Πείτε μας δυο λόγια για το έργο του, αν τον έχετε γνωρίσει από κοντά και αν ναι ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση σας από αυτόν;
Η μία και μοναδική φορά που βρέθηκα με τον Μίκη Θεοδωράκη εκ του σύνεγγυς ήταν όταν εικοσιπεντάχρονος νέος ηθοποιός συμμετείχα
στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου «ΑΙΑΣ» του Σοφοκλή και ο μέγας Μίκης ήλθε ως προσκεκλημένος να την παρακολουθήσει στο
Ηρώδειο. Σημειωτέον ότι η παράσταση είχε παιχτεί στην Επίδαυρο και σε όλα τα μεγάλα εν λειτουργία αρχαία θέατρα της Ελλάδας και της
Κύπρου. Εγώ υποδυόμουν ένα νεαρό ναύτη και ήμουν ένας από τους τέσσερις κορυφαίους του χορού (με σύνολο μελών 16). Ο Θεοδωράκης ήλθε μετά το πέρας της παράστασης να μας συγχαρεί στα καμαρίνια. Θυμάμαι είχαμε παραταχθεί στην εξωτερική αυλή όλος ο θίασος για να μας χαιρετήσει, πρώτα οι πρωταγωνιστές και στην συνέχεια ο χορός. Εγώ σε όλη αυτή την τεράστια ουρά είχα παραταχθεί προτελευταίος και έτρεμα στην ιδέα ότι θα περάσει από μπροστά μου ο Θεοδωράκης και ίσως μου ρίξει μια ματιά. Και έγινε το εξής συγκλονιστικό: όχι μόνο μου έριξε μια ματιά αλλά στάθηκε απέναντί μου και μου είπε «Νεαρέ, έχω δει πολλούς χορούς σε παραστάσεις αρχαίου θεάτρου και έχω διευθύνει χορωδίες στην μεγάλη μουσική μου πορεία. Από την πείρα που έχω αποκτήσει κρίνω ότι σύντομα θα γίνεις σολίστας, ήτοι πρωταγωνιστής. Αυτό είναι το εκτόπισμά σου!». Αν δεν με είχε στηρίξει ο συνάδερφος Χρήστος Σιμαρδάνης, που στεκόταν δίπλα μου, θα είχα λιποθυμήσει. Ο Θεοδωράκης, χωρίς να το ξέρει, ήταν ο κρίσιμος άνθρωπος, ο από μηχανής θεός, που με έσπρωξε στο να συνεχίσω τα βήματά μου στην τέχνη σε μια στιγμή που λόγω της πίεσης του πατέρα μου να ολοκληρώσω τις σπουδές μου στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας και να γίνω γιατρό ήμουν διχασμένος. Πάντως και ο ίδιος ο πατέρας μου κλονίστηκε όταν άκουσε για την κριτική του μεγάλου μας συνθέτη γιατί, ως αριστερός, τον λάτρευε και τον θεωρούσε έναν από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες του κόσμου.
Πώς αποφασίσατε να συμμετάσχετε σε αυτή τη μεγάλη συναυλία στην καρδιά της Ομογένειας;
Αποφάσισα να συμμετάσχω σ’ αυτή την μεγάλη συναυλία στην καρδιά της Ομογένειας, παρά τις πάρα πολλές υποχρεώσεις μου καλλιτεχνικές
και πολιτικές για τρεις λόγους: Πρώτον (και κυρίως) λόγω της ιστορίας που σας διηγήθηκα προηγουμένως. Θεωρώ ότι ο Μίκης ήταν μοιραίος
για την ζωή μου, επαναλαμβάνω χωρίς να το γνωρίζει. Δεύτερον, δεν μπορείς να αρνηθείς να τιμήσεις εκτός των συνόρων τον άνθρωπο που,
μέσα από το έργο του αλλά και τον αντιδικτατορικό του αγώνα, υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους πρεσβευτές της χώρας μας εκτός των συνόρων. Και τρίτον, πάντα χαίρομαι και προσδοκώ να έρχομαι σε επαφή με ομογενείς γιατί με συγκινεί η ιδέα ότι κάποια κομμάτια της
Πατρίδας παραμένουν ζωντανά τόσο μακριά.
Τι να περιμένουμε από έναν γνωστό και αγαπημένο ηθοποιό όπως εσείς στην συγκεκριμένη συναυλία; Ποιός θα είναι ο ρόλος σας;
Θα τελέσω χρέη παρουσιαστή και κατά κάποιο τρόπο οικοδεσπότη. Θα εκφωνήσω έναν πρόλογο που θα εξηγεί τι αντιπροσωπεύει ο Μίκης.
Θα τον εκφωνήσω στην ελληνική αλλά και στην αγγλική γλώσσα. Και θα μεταφέρω την επί μέρους αξία του ως στρατευμένου καλλιτέχνη αλλά
και το τεράστιο επίτευγμά του καθώς μελοποιώντας σπουδαίους Έλληνες ποιητές έφερε την ποίηση κοντά στον απλό λαό.
Εκτός από την καλλιτεχνική σας ιδιότητα, τα τελευταία χρόνια ασχολείστε και με την πολιτική σκηνή ως αντιπεριφερειάρχης Πολιτισμού. Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια γι΄αυτό;
Μου είχε γίνει και στο παρελθόν αρκετές φορές η πρόταση να ασχοληθώ με τα κοινά. Παρ’ ότι πάντα την θεωρούσα τιμητική η απάντησή ήταν αρνητική. Ήμουν τόσο απασχολημένος με τις καλλιτεχνικές μου ιδιότητες που πραγματικά αισθανόμουν ότι δεν χωρούσε στην ζωή μου κάτι άλλο. Η τελευταία πρόταση είχε συναισθηματικό χαρακτήρα γιατί έγινε από τον παλιό μου συμφοιτητή στο ίδιος έτος της Ιατρικής, Γιώργο Πατούλη. Με τον Γιώργο υπήρχε πάντα μια μεγάλη αμοιβαία συμπάθεια αν και δεν το είχε φέρει η ζωή, από ένα σημείο και μετά, να κάνουμε στενή παρέα. Παρακολουθώντας την πορεία του από μακριά είχα διαπιστώσει ότι σαν δήμαρχος Αμαρουσίου και πρόεδρος τηε ΚΕΔΕ (Κεντρική Ένωση Δημάρχων Ελλάδας) είχε καταφέρει να καταστεί ο κορυφαίος πολιτικός μας στον τομέα της αυτοδιοίκησης. Ζήτησε την βοήθειά μου στην προσπάθεια του να γίνει Περιφερειάρχης Αττικής (Δηλαδή Περιφερειάρχης της μισής Ελλάδας). Αποφάσισα να συστρατευτώ μαζί του και για να βοηθήσω τον παλιό μου φίλο στο μεγάλο του βήμα αλλά και γιατί ένιωσα ότι έχει έλθει το πλήρωμα του χρόνου για να αναμετρηθώ με μια τέτοια πρόκληση. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Εκλεχτήκαμε και οι δύο με μεγάλη άνεση, εκείνος ως Περιφερειάρχης και εγώ ως Περιφερειακός σύμβουλος. Στην πορεία έγινα Τομεάρχης και Αντιπεριφερειάρχης Πολιτισμού αλλά
και πρόεδρος της επιτροπής αθλητισμού. Ανακάλυψα ότι η ενασχόληση με τα κοινά μου ταιριάζει και με αφορά. Η Αυτοδιοίκηση σου δίνει την
δυνατότητα να είσαι κοντά στον πολίτη όπως έκανα όλα αυτά τα χρόνια μέσω της τέχνης μου. Είμαι έτοιμος για το επόμενο βήμα. Στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές θα είμαι υποψήφιος δήμαρχος στο Χαλάνδρι, που είναι ο μεγαλύτερος δήμος στον Βόρειο τομέα της Αττικής.
Να περιμένουμε μελλοντικά να έρθετε στην Νέα Υόρκη ως θιασάρχης σε κάποια θεατρική παράσταση;
Λόγω της πολιτικής μου ενασχόλησης οι εμφανίσεις μου στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση θα είναι πλέον πολύ λίγες και
επιλεκτικές. Ένα από τα πράγματα που σχεδιάζω είναι το ανέβασμα της περίφημης «Λυσιστράτης» του Αριστοφάνη. Την διασκευή την έχω κάνει ήδη και την μουσική έχουμε συμφωνήσει να την κάνει ο σπουδαίος Σέρβος συνθέτης, Γκόραν Μπρέγκοβιτς. Αυτή την παράσταση, ναι, θα προσπαθήσω να την ταξιδεύσω σε όλο τον κόσμο για να δούνε παντού την δύναμη και την διαχρονικότητα του αρχαίου ελληνικού θεάτρου και δη της κωμωδίας.
