Λίγες ημέρες έμειναν μέχρι τη μεγάλη συναυλία στη μνήμη του αξέχαστου Έλληνα δημιουργού Μίκη Θεοδωράκη, έναν χρόνο μετά το θάνατο του, στις 24 Σεπτεμβρίου, με την υπογραφή της Stageworks Entertainment Group. Απολαύστε την αποκλειστική συνέντευξη με την αγαπημένη Ελληνίδα ερμηνεύτρια, Ηρώ, αποκλειστικά για το Hellenic Daily News.
Έχετε ερμηνεύσει τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, τι συναισθήματα σας γεννούν;
Έχω ερμηνεύσει ένα μεγάλο μέρος του έργου του που αφορά στα τραγούδια του. Ο Μίκης είναι η σύζευξη μουσικής και ποίησης στην πιο αρμονική τους διάσταση. Δεν θα μπορούσε άλλος συνθέτης να ενστερνιστεί καλύτερα και πιο ταιριαστά την ποίηση ώστε να της αποδώσει
τη μουσική που θα την αναδείκνυε σε έργο τεράστιας σημασίας για τους λαούς. Ο Μίκης όσο λαϊκός και φιλικός είναι άλλο τόσο είναι διαχρονικός και παγκόσμιος. Είναι ένας κρίκος ένωσής της μουσικής με το στίχο, των λαών που πονούν με την πολιτική, την πολιτική με την
ανθρωποκεντρική προσέγγιση. Είναι ο ομφάλιος λώρος του κόσμου. Μπόρεσε να κάνει με τρόπο απλό ότι δεν μπόρεσαν άπειροι πολιτικοί στοχαστές, ιστορικοί και κοινωνιολόγοι. Η δύναμη του ήταν ο ήχος του. Αλλά το ουσιαστικό εφαλτήριο είναι η ευφυΐα του, το μυαλό του.
Ήταν μια μεγαλοφυΐα ο Μίκης… πρέπει να το κατανοήσουμε αυτό για να μπορέσουμε να τοποθετηθούμε απέναντι στο έργο στις πράξεις και τις αποφάσεις του.
Πώς ήταν ο Μίκης Θεοδωράκης από κοντά, ως συνεργάτης;
Ο Μίκης χωρίς να κάνει καμία προσπάθεια είχε εκπαιδεύσει και την ορχήστρα του και τους ερμηνευτές του μέσα από το πάθος του και την χωρίς προηγούμενο λεκτική του ευφράδεια. Ο Μίκης σε έκανε να ερωτευτείς τη μουσική μέσα από ιστορίες που σε κρατούσαν δέσμιο μιας
αλήθειας ειπωμένης με αίμα και βασανιστήρια, μιας αλήθειας όπου ο βασικός μέτοχος ήταν ο ίδιος κι αυτό δεν σε άφηνε ακάλυπτο ως προς τις απορίες σου. Τον κοιτούσες να μιλάει και ήξερες ότι άκουγες τη νεότερη ιστορία της Ελλάδας από την την «ίδια»…
Τι έχετε να θυμάστε περισσότερο από τη συνεργασία σας μαζί του;
Τον τρόπο που χαμογελούσε όταν μιλούσε για τα πιο σκληρά πράγματα του κόσμου… Ήταν το χαμόγελο του νικητή της ζωής, το χαμόγελο του αγωνιστή, το χαμόγελο αυτού που πιστεύει σε όλα τα ιδανικά και τις αξίες για τις οποίες διώχθηκε κι ας έζησε την κατακρήμνιση τους από
τους ίδιους τους συναγωνιστές του στο πετσί του. Ο Μίκης πίστευε κι αυτό του έδινε εκείνο το χαμόγελο που όμοιο του δεν έχω δει.
«Ήξερε για πού πήγαινε …κι όμως χαμογελούσε…» Αυτό είναι το πιο χαρακτηριστικό πράγμα που έχω να θυμάμαι από εκείνον και τις συναντήσεις μας.
Ανυπομονείτε να ερμηνεύσετε τα τραγούδια του στη Νέα Υόρκη και μάλιστα στο διάσημο Κάρνεγκι Χολ;
Είναι μεγάλη χαρά και τιμή για μένα η Συναυλία αυτή και νομίζω πως θα ερμηνεύσω το έργο του με απόλυτη ακρίβεια και κάτω από τις παραινέσεις που μου έλεγε ο ίδιος. Είμαι από την φύση μου ακριβής και συντεταγμένη στα έργα του Μίκη γιατί ήξερα τι ζητούσε ακριβώς από
τους ερμηνευτές του. Πιστεύω ότι θα είναι πράγματι μια μεγάλη βραδιά γεμάτη από τον πιο οικουμενικό συνθέτη του προηγούμενου αιώνα, ευπατρίδη αλλά και πολίτη όλης της γης απανταχού των υποδουλωμένων, των κατατρεγμένων και των αγωνιστών της ζωής για την
ελευθέρια και το δίκαιο. Και εκτός όλων αυτών υπήρξε και ερωτευμένος και παθιασμένος κι αυτό έδινε μια άλλη διάσταση στα ερωτικά και λυρικά του έργα. Είναι μια μορφή από αυτές που περνούν από τη γη σπάνια και διαχέονται στο Σύμπαν όπου ανήκουν πραγματικά, αιώνια
και αμετάκλητα.
