Σε λίγες ημέρες, στις 24 Σεπτεμβρίου, θα πραγματοποιηθεί στη Νέα Υόρκη, στο Κάρνεγκι Χολ, η μεγάλη συναυλία-αφιέρωμα στον κορυφαίο Έλληνα δημιουργό Μίκη Θεοδωράκη, έναν χρόνο μετά το θάνατο του, με τη συμμετοχή σπουδαίων Ελλήνων καλλιτεχνών. Ανάμεσα τους και ένας καλλιτέχνης του οποίου η συμμετοχή έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, ο εγγονός του Μίκη Θεοδωράκη, Άγγελος. Το Hellenic Daily News μίλησε αποκλειστικά μαζί του. Δείτε τι έχει να μας πει για τη μεγάλη βραδιά.
Πώς αισθάνεστε να ερμηνεύετε τραγούδια του παππού σας;
Νιώθω την ευθύνη δίχως αυτή να υπάρχει πραγματικά . Το να ερμηνεύει1. Πώς αισθάνεστε να ερμηνεύετε τραγούδια του παππού σας;
Νιώθω την ευθύνη δίχως αυτή να υπάρχει πραγματικά . Το να ερμηνεύεις μουσικές τόσο οικείες στα αυτιά σου με τις οποίες έχεις μεγαλώσει σου δίνει την ψευδαίσθηση ότι σου ανήκουν . Στη πραγματικότητα η μουσική είναι προσωπική στιγμή, το να ερμηνεύεις τη μουσική κάποιου άλλου είναι λειτούργημα, πόσο μάλλον όταν αυτός είναι και συγγενής σου, αυτό είναι ευλογία.
Αυτά τα τραγούδια έχουν φωλιάσει μέσα μου μια ζωή . Είναι κομμάτι του εαυτού μου και σίγουρα θα ήμουν ένας άλλος άνθρωπος χωρίς αυτά στη ζωή μου. Νιώθω ιδιαίτερα τυχερός που τα ερμηνεύω πλέον στις συναυλίες της ορχήστρας.
Πώς ήταν ο σπουδαίος καλλιτέχνης ως παππούς;
Δεν ήταν ο κλασικός παππούς . Ένας άνθρωπος με τόσο μεγάλο όγκο έργου και πολυάσχολος δε θα μπορούσε να έχει αφιερώσει πολύ χρόνο στους δικούς του . Κάποια πράγματα χρειάζονται μεγάλες θυσίες, ίσως θυσίες μη αναστρέψιμες. Εγώ πάντως που ένιωσα πολύ κοντά στον παππού και τον παρατήρησα από πολύ μικρό παιδί, πάντα διέκρινα τη γλυκύτητα, την αγάπη και την αγωνία στα μάτια του για τα αγαπημένα του πρόσωπα . Σίγουρα θα ήταν μοναδικό να είχαμε έρθει πιο κοντά συναισθηματικά μαζί του.
Πώς είναι να μεγαλώνει κανείς δίπλα σε έναν τέτοιο άνθρωπο;
Είναι σαν το δέντρο που ρίχνει τον καρπό του . Αν ο καρπός ριζώσει για τα καλά ακριβώς κάτω απ' το πελώριο έλατο, τότε δε θα έχει τη τύχη να το θρέψει ο ήλιος, επομένος δε θα είναι αυτόφωτο και μια ζωή θα μένει σε ψευδαίσθηση ασφάλεια σκιά, ανασφαλές και υποανάπτυκτο, καχεκτικό και ανήμπορο. Εμένα η μουσική του παππού μου με φύσηξε παρά πέρα για να μπορώ να τον αντικρίζω, έτσι πάντα τον έβλεπα. Ως πρότυπο πατέρα. Έτσι τον καμάρονα και ήλπιζα να του μοιάσω στο ελάχιστο.
Τι έχετε να θυμάστε περισσότερο από αυτόν;
Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο να θυμάμαι . Όλα όσα έζησα κοντά του μου μένουν αξέχαστα, δε νιώθω την ανάγκη να ξεχωρίσω κάτι ως σημαντικότερο . Ότι αισθάνθηκα κοντά του μένει ανεξίτηλο στη μνήμη μου . Μπορώ να πω όμως με υπερηφάνεια ότι νιώθω ευλογημένος που πρόλαβε να ακούσει τις μουσικές μου δημιουργίες . Το να έχω feedback στο αντικείμενο που αγαπάω από έναν τόσο σπουδαίο του είδους είναι τόσο τιμητικό . Θα θυμάμαι για πάντα τις παρατηρήσεις του.
Πώς αισθάνεστε που θα ερμηνεύσετε τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη στη Νέα Υόρκη και μάλιστα στο εμβληματικό Κάρνεγκι Χολ;
Για να είμαι ειλικρινής έως τώρα όλη αυτή η νέα εμπειρία της ερμηνείας τραγουδιών, για εμένα είναι ένα νέο σχολείο. Εγώ ως κακός μαθητής ανέκαθεν, πάντα καταφέρνω να ανταπεξέλθω τη στιγμή της δράσης. Αυτό ίσως προδίδεται απ' τη σκηνική μου παρουσία αλλά τουλάχιστον τη στιγμή που τραγουδάω είμαι τόσο συγκεντρωμένος που σβήνεται το άγχος μου και ξεχνάω σε πιο χώρο βρίσκομαι. Σίγουρα είναι τεράστια η τιμή να ερμηνεύω Θεοδωράκη και να βρίσκομαι σε ιστορικά θέατρα, αλλά αυτό που μετράει κυρίως για εμένα είναι το να βρίσκομαι πάντα κοντά στο αντικείμενο που αγαπώ. Γνωρίζω ότι θα βρίσκομαι για πάντα με τη μουσική. Αυτή η πολύτιμη σχέση μου μαζί της θα με συντροφεύει για πάντα. Μουσικές τόσο οικείες στα αυτιά σου με τις οποίες έχεις μεγαλώσει σου δίνει την ψευδαίσθηση ότι σου ανήκουν. Στην πραγματικότητα η μουσική είναι προσωπική στιγμή, το να ερμηνεύεις τη μουσική κάποιου άλλου είναι λειτούργημα, πόσο μάλλον όταν αυτός είναι και συγγενής σου, αυτό είναι ευλογία.
Αυτά τα τραγούδια έχουν φωλιάσει μέσα μου μια ζωή. Είναι κομμάτι του εαυτού μου και σίγουρα θα ήμουν ένας άλλος άνθρωπος χωρίς αυτά στη ζωή μου. Νιώθω ιδιαίτερα τυχερός που τα ερμηνεύω πλέον στις συναυλίες της ορχήστρας.
