Η καταξιωμένη, ελληνικής καταγωγής, Αμερικανίδα ηθοποιός, Ολυμπία Δουκάκη, γεννήθηκε στις 20 Ιουνίου 1931 στο Λόουελ της Μασαχουσέτης.
Οι γονείς της είχαν καταγωγή από τη Λέσβο και την Πελοπόννησο.
Ξάδελφός της είναι ο πολιτικός Μάικλ Δουκάκης, που διετέλεσε κυβερνήτης της Μασαχουσέτης και διεκδίκησε την προεδρία των ΗΠΑ με τη σημαία του Δημοκρατικού Κόμματος το 1988.
Η Ολυμπία Δουκάκη σπούδασε φυσιοθεραπεία στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, αλλά γρήγορα την κέρδισε η υποκριτική.
Ξεκίνησε την καριέρα της από τους πρωτοποριακούς θιάσους του λεγόμενου «Off-Broadway» και το 1963 τιμήθηκε με το βραβείο Obie για την ερμηνεία της στο έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ «Ο άντρας είναι άντρας».
Τη δεκαετία του 1970 ίδρυσε το Whole Theater στο Μονκλέρ, του Νιου Τζέρσεϊ, μαζί με τον σερβικής καταγωγής σύζυγό της, τον ηθοποιό Λούις Ζόριτς, με τον οποίο ήταν παντρεμένη από το 1962 έως τον θάνατό του το 2018. Το ζευγάρι απέκτησε μαζί δύο γιους και μια κόρη.
Εμφανίστηκε για δεκαετίες στο θέατρο, στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Έγινε, όμως, πραγματικά διάσημη στα 57 της, με το ρόλο της στη ρομαντική κωμωδία του Νόρμαν Τζούισον «Κάτω από τον ήλιο του φεγγαριού» («Moonstruck») όπου ενσάρκωνε εκπληκτικά μια σαρδόνια μεσήλικη μητέρας που συμβουλεύει την ξεροκέφαλη κόρη της, την οποία υποδύονταν η Σερ, για τα αισθηματικά της. Για την ερμηνεία της αυτή τιμήθηκε με Όσκαρ Β’ γυναικείου ρόλου.
Παραλαμβάνοντας το βραβείο, τον Απρίλιο του 1988, την περίοδο που ο ξάδελφος της μαχόταν για το χρίσμα των Δημοκρατικών ώστε να είναι υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ, η Ολυμπία Δουκάκη, στο τέλος της σύντομης ομιλίας της ύψωσε το χρυσό αγαλματίδιο και φώναξε «πάμε Μάικλ».
Ο Μάικλ Δουκάκης κέρδισε όντως το χρίσμα των Δημοκρατικών, όμως κατόπιν υπέστη βαριά ήττα από τον ρεπουμπλικάνο Τζορτζ Μπους στις προεδρικές εκλογές της 8ης Νοεμβρίου 1988.
Η καριέρα της στη μεγάλη οθόνη συνεχίστηκε με ρόλους στις ταινίες «Κοίτα ποιος μιλάει» («Look Who's Talking», 1989) και τις συνέχειές του με τον Τζον Τραβόλτα και την Κίρστι Άλεϊ, «Ανθισμένες Μανόλιες» («Steel Magnolias», 1989) με τη Σίρλεϊ ΜακΛέιν, τη Σάλι Φιλντ και την Τζούλια Ρόμπερτς, «Ακαταμάχητη Αφροδίτη» («Mighty Aphrodite», 1995) του Γούντι Άλεν και το «Έπος του κυρίου Χόλαντ» («Mr. Holland's Opus», 1995), με τον Ρίτσαρντ Ντρέιφους.
Τη δεκαετία του 1990 ξεχώρισε και για τις τηλεοπτικές της επιδόσεις με υποψηφιότητες για Emmy χάρη σε ρόλους που ενσάρκωσε στην τηλεταινία «Lucky Day» (1991), «More Tales of the City» (1998) και «Joan of Arc» (1999).
Η Ολυμπία Δουκάκη χειριζόταν με μοναδική μαεστρία ρόλους που απαιτούσαν δηκτικό και ανέκφραστο χιούμορ. Κι έμεινε αξέχαστη για τις ερμηνείες της αυτές.
Aπό το 1965 δίδασκε υποκριτική στο Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών Tisch της Νέας Υόρκης.
Προς τιμήν της δίνεται κάθε χρόνο υποτροφία με το όνομά της σε φοιτητή ή φοιτήτρια του πανεπιστημίου που σημειώνει ιδιαίτερα υψηλές επιδόσεις.
Η Ολυμπία Δουκάκη εκτός από υπέροχη ηθοποιός ήταν και μια ιδιαίτερα δυναμική γυναίκα. Συμμετείχε ενεργά σε αγώνες για τα δικαιώματα των γυναικών, τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων και την προστασία του περιβάλλοντος, ξεχωρίζοντας πέρα από το υποκριτικό ταλέντο και για τη μαχητικότητα της.
Το 2018 κυκλοφόρησε ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή και την καριέρα της με τίτλο «Olympia», το οποίο σκηνοθέτησε ο αμερικανοκύπριος Χάρης Μαυρομιχάλης.
Η Δουκάκη εμφανίζεται σ’ ένα ταξίδι πίσω στην Ελλάδα και στα χωριά καταγωγής των γονιών της.
Η σχέση της με την Ελλάδα και την ελληνική Ομογένεια στις ΗΠΑ ήτανε πάντα στενή.
Η Ολυμπία Δουκάκη έφυγε από τη ζωή την 1η Μαΐου του 2021 στη Νέα Υόρκη, σε ηλικία 89 ετών.
