Η μόνη επαφή που είχα με τη Σίφνο, πριν τελικά πάω, ήταν 2 κουλούρες από τοπικό φούρνο- δυστυχώς μόνο 2 μου έφερε- ένα βιβλίο με πληροφορίες για το νησί, με μπόλικη άμμο ανάμεσα στις σελίδες του και για σελιδοδείκτη ένα πατικωμένο πανέμορφο λουλούδι- κρινάκι Της Παναγίας έμαθα πως το έλεγαν- και φυσικά η ακατάπαυστη αναφορά της φίλης μου, με όλα τα απαραίτητα νοσταλγικά αχ και βαχ, στο νησί που το επισκέφτηκε πέρυσι και ακόμη γι’ αυτό μιλάει εμμονικά.
Christian Pappas
«Ε, θα πάω είπα.»
Έτσι, μπήκα στο διαδίκτυο και ψάχνοντας, έπεσα στο "Αρχιπέλαγος", ένα μικρό συγκρότημα διαμονής στο Βαθύ.
Κάτι το προσεγμένο site του, τα γραφόμενα, οι φωτογραφίες και κυρίως μια ατάκα που λέει «Εδώ δε κάνουμε απλά διακοπές, ζούμε τις διακοπές!», μ’ έπεισαν.
Έκλεισα τον χώρο, έκλεισα αεροπορικό για την Ελλάδα, έκλεισα ακτοπλοϊκό για τη Σίφνο, πέρασε ο καιρός και να’ μαι ένα βράδυ στο πάρκινγκ του Βαθιού με τα απαραίτητα μπαγκάζια μου.
Ως ιδιαίτερα οργανωτική που είμαι, είχα ζητήσει οδηγίες για το πώς θα το βρω και απλά τις ακολούθησα.
Και ήταν όπως τα γράφουν.
Μόλις σε μερικά μέτρα από το πάρκινγκ, βγαίνεις στην παραλία, στη θάλασσα, στην αρχή του ονείρου!
Ήδη μαγεμένη, πήγα προς τα δεξιά - μόνο δεξιά ή αριστερά έχει, δεν χάνεσαι- και περπατώντας πάντα πάνω στη παραλία και περνώντας μπροστά από κάποια ταβερνάκια και το μοναστήρι του κόλπου, τους Ταξιάρχες, που μόνο εκεί αποφάσισα πως θα παντρευτώ κάποτε, έφτασα στο "Αρχιπέλαγος".
Εκεί με περίμεναν με όλη τη δόση αυτού που λέγεται Ελληνική φιλοξενία, μου έδειξαν τον χώρο μου, με ρώτησαν εάν χρειάζομαι κάτι παραπάνω και ευγενικά με καληνύχτισαν.
Δεν ήθελα πολύ.
Κουρασμένη από τα ταξίδια, σαγηνευμένη από αυτό που έβλεπαν τα μάτια μου και το νανούρισμα της θάλασσας, που πραγματικά είναι δίπλα στο αυτί σου, αποκοιμήθηκα.
Και εάν μαγεύτηκα το βράδυ με ό,τι μπορούσα να δω, ψάχνω ακόμη τις λέξεις για να εκφράσω τι ένιωσα όταν ξύπνησα το πρωί ξεκούραστη!
«Πρώτα απ’ όλα ο χώρος μου!»
Καθαριότητα, αισθητική, πρακτικότητα, ό,τι πραγματικά χρειάζεται για να αισθανθείς σαν το σπίτι σου!
Και μετά άνοιξα και βγήκα στο μπαλκόνι μου!
Δεν ξέρω πόση ώρα έκανα να σκεφτώ και να μιλήσω!
Άδειασε το είναι μου απ’ ό,τι κουβαλούσα μέχρι εκείνη τη στιγμή και γέμισα με φως!
Το πανέμορφο μπαλκόνι μου, όπως και τα υπόλοιπα του συγκροτήματος, έχουν θέα όλο τον κόλπο του Βαθιού, η θάλασσα είναι μια ανάσα απόσταση, τα πάντα νιώθεις πως θα ακουμπήσεις αν απλώσεις το χέρι σου, έτσι όμορφα που είναι ζωγραφισμένα μέσα στην πανέμορφη αυτή φυσική αγκαλιά!
Πράσινο, άμμος, θάλασσα, ουρανός και ασβέστης και βρήκα το μέρος που θα ήθελα να ζήσω για πάντα!
Μια εβδομάδα είχα και πέρασε υπέροχα!
Πρωϊνό πάντα στο μπαλκόνι μου και κάποιες φορές και φαγητό με κρασάκι, αφού μπορούσα να μαγειρέψω στην κουζίνα μου, τις υπόλοιπες φορές στα ταβερνάκια που είναι όλα δίπλα στο νερό, με τη μοναδική Σιφνέικη κουζίνα, περπάτημα ξυπόλυτη στην παραλία, ηλιοθεραπεία και μπόλικο δροσερό καρπούζι, βουτιές στη λαχταριστή θάλασσα, άλαλη μπροστά στα ηλιοβασιλέματα, όμορφοι άνθρωποι και καλύτερα να σταματήσω γιατί τώρα που γράφω το άρθρο, είμαι πλέον στο γραφείο και έχω ξεπεράσει τη φίλη μου στην εμμονή για τη Σίφνο, που ευτυχώς πήγα να δω και την υπόλοιπη σε 2 μέρες σπαστά, καθώς δεν ήθελα να φύγω από το Βαθύ.
Ελλάδα, Σίφνο, Βαθύ, σας ευχαριστώ που υπάρχετε, θα έρθω και θα ξαναέρθω, ως που να μείνω για πάντα!
«"Αρχιπέλαγος", σ’ ευχαριστώ που μ’ έκανες να νοιώσω δικός σου άνθρωπος και όχι απλά πελάτης σου!
Πραγματικά, όπως μου υποσχέθηκες, δεν έκανα απλά διακοπές, αλλά τις έζησα!»
