Οι πολύποδες του παχέος εντέρου είναι μικροί όγκοι που ξεκινούν από την εσωτερική επιφάνεια του τοιχώματος του παχέος εντέρου και προβάλλουν μέσα στον αυλό του. Οι πολύποδες αυτοί είναι αρκετά συχνοί και ανευρίσκονται στο 40% περίπου του πληθυσμού. Τις περισσότερες φορές, στο αρχικό τους στάδιο, είναι καλοήθεις αλλά μπορεί να εξελιχθούν σε κοκοήθεις εάν δεν διαγνωστούν και αφαιρεθούν έγκαιρα.
Εύα Κουτουμάνου
Οι πολύποδες του παχέος εντέρου είναι σημαντικοί επειδή μπορεί να είναι ή να γίνουν κακοήθεις (καρκινικοί). Είναι επίσης σημαντικοί επειδή με βάση το μέγεθος, τον αριθμό και τη μικροσκοπική ανατομία τους (ιστολογία) οι γιατροί μπορούν να προβλέψουν ποιοι ασθενείς είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν περισσότερους πολύποδες και καρκίνο του παχέος εντέρου.
Αξίζει να σημειωθεί πως μόνο ένα μικρό ποσοστό πολυπόδων προκαλούν συμπτώματα για αυτό, ειδικά μετά τα 50, είναι απαραίτητος ο ετήσιος προληπτικός έλεγχος.
Αφού διαγνωστούν, οι πολύποδες του παχέος εντέρου αντιμετωπίζονται με ενδοσκοπική αφαίρεση και περιστασιακά με χειρουργική επέμβαση.
Σημαντικό ρόλο στην πρόληψη εμφάνισης όγκων παίζει η διατροφή μας καθώς υπάρχουν κάποιες τροφές που ευνοούν τη δημιιουργία πολυπόδων στο παχύ έντερο - και σε άλλα σημεία- και κάποιες άλλες που όταν καταναλώνονται λειτουργούν ανασταλτικά.
Οι τροφές που ευνούν τη δημιουργία των πολυπόδων είναι, κυρίως, οι τροφές που αυξάνουν τις πιθανότητες πρόκλησης φλεγμονών. Τέτοιες τροφές είναι το κόκκινο κρέας, τα αλλαντικά και τα γαλακτοκομικά με πολλά λιπαρά.
Στις αντιφλεγμονώδεις τροφές, που λειτουργούν ανασταλτικά ως προς τη δημιουργία πολυπόδων, κατατάσσονται τα φρούτα, τα λαχανικά και τα γαλακτοκομικά με χαμηλά λιπαρά, ενώ «ουδέτερα» θεωρούνται το κοτόπουλο και το ψάρι.
Έρευνα στη Βρετανία έδειξε πως πολλοί Βρετανοί, και συγκεκριμένα το ένα τρίτο αυτών, μείωσε ή έκοψε τελείως την κατανάλωση του κόκκινου κρέατος, με την τάση αυτή να γίνεται όλο και πιο διαδεδομένη διεθνώς.
Τι συμβαίνει στον ανθρώπινο οργανισμό όταν στερείται το κόκκινο κρέας, όπως αποδείχθηκε από μελέτες;
1. Απώλεια βάρους
2. Αλλαγή στη μικροχλωρίδα του εντέρου
3. Μέιωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου
4. Μείωση του κινδύνου καρδιακών επεισοδίων
